Dla naprawdę niejednego uczniów, edukacja wieńczy się na szkółce średniej. Po zdaniu matury dochodzą do podania, iż na dalszą naukę nie posiadają ochoty, wobec czego odnajdują pracę bądź także rozkręcają osobistą firmę. Większość za to decyduje się na kontynuowanie edukacji na studiach.
Reforma uczelni wyższych, wprowadzająca rozdzielenie na dwustopniowe kurs - trzyletni licencjat i dwuletnie magisterium sprawiła, iż dziś każdziutki studencik może wszcząć decyzje o tym faktem, bądź ma się ochotę nauczać przez trzy lata lub na przykład przez pięć. W drugim przypadku, jego edukacja skończy się uzyskaniem tytułu magistra, co nie oznacza z kolei, iż potem droga do dalszego kształcenia się jest zamknięta.
Możliwości dokształcania jest wiele. Właściwie od studiów podyplomowych, doktoranckich, a skończywszy na wielorakich kursach oraz szkoleniach, dzięki którym można nabyć konkretne umiejętności.
Gdy studia podyplomowe są w orbicie pasji sporej grupy ludzI, w takim stopniu na wyższą uczelnię doktoranckie wyszukuje się zaledwie garstka magistrów. Większości pań i panów bowiem studia doktoranckie nie są do niczego niezbędne, różnych przeraża postępowanie rekrutacyjne i świadomość tegoż, że - w wypadku, gdy się wynajdziemy - oczekuje na nas obowiązek napisania kolejnej pracy, po raz kolejny o wiele bardziej zaawansowanej od poprzedniej, oraz jej obrony.
Dobrze jest przy tym spostrzec, iż obrona rozprawy doktorskiej nie jest teraz tak jasna, jak w wypadku sprawdzianu licencjackiego bądź magisterskiego. Dla mnóstwo uczniów wręcz te obrony nie były proste, cóż dopiero mówić o rozprawie doktorskiej.
Zainteresowanym studiami doktoranckimi, pomoże sporo prostych informacji. O ile licencjaty i magisterskie redagowane były pod kierunkiem promotora, jaki w każdej sytuacji służył realnym wsparciem i wskazówkami, a częstokroć choćby proponował temat magisterki, o tyle w wypadku rozprawy doktorskiej, ta pomoc jest iście symboliczna, jeśli nie powiedzieć żadna.
Posiada to naturalnie własne uzasadnienie, jako że student studiów doktoranckich musi się pochwalić dużo większą samodzielnością niżeli osoba pisząca magisterki czy też licencjackie. Wracając do samej obrony, imponuje przede wszystkim skład komisji, a właściwie, formalny jej brak.
W sytuacji obrony magisterek, komisja egzaminująca studenciaka składała się z trzech ludzi, z których zazwyczaj dwie były studentowi znane. Najważniejszą był niewątpliwie promotor, w porozumieniu z którym przygotowywaliśmy przez rok czy wręcz dwadzieścia cztery miesiące własną pracę. Drugą jest recenzent, który ocenia naszą pracę.
Trzecia jednostka, będąca przewodniczącym komisji, zazwyczaj wyznaczana była w dzień obrony, przy czym jej udział była zazwyczaj symboliczna, bowiem pytania zadają szczególnie promotor z recenzentem. W razie obrony pracy doktorskiej, pytania studentowi może zadawać każdziutki, kto przyjdzie na taką obronę. W rezultacie, na tegoż typu obronie zbiera się ilości ekspertów, wykładowców z tytułem profesora, z jakich wszyscy posiadają prawo zapytać o zajmujące go kwestie. Liczba zapytań nie jest ograniczona, podobnie jak ich zakres tematyczny.
To jest połączone oraz z tym, iż prace doktorskie, w odróżnieniu od prac magisterskich, są zakrojone na wiele większą skalę. Tych wyżej wymienionych przeznaczeniem jest rozpoznanie problemu, który do tej chwili nie został przy tym poprzez nikogo zbadany oraz opracowany. Osoba pisząca taką pracę ma obowiązek się zatem wykazać niesłychanie rozległą wiedzą oraz potrafić obronić każdą postawioną w pracy tezę. W wypadku prac doktorskich, trudnawo staje się znaleźć się z tegoż typu, aby żak zlecał jej zapisywanie komuś obcemu, jak to zazwyczaj ma miejsce, gdy piszemy magisterki.